این شعر رو شام میلاد آقای همه مون علی بن موسی الرضا (ع) در سال 85در سنندج سرودم .
ای کاش حرم بودم و مهمان تو بودم مهمان تو و سفره احسان تو بودم
یک عمر گذشت و سر و سامان نگرفتم ای کاش فقط بی سرو سامان تو بودم
تا چشم گشودم به دلم مهر تو افتاد زآن روز چو آهوی بیابان تو بودم
طوفان عجیبی است غم عاشقی تو چون موج اسیر تو و طوفان تو بودم
ای گنبد تو عشق ، من خسته دل ای کاش چون کفتر پربسته ایوان تو بودم
یک پنجره فولاد دلم تنگ تو آقاست ای کاش که زوُار خراسان تو بودم
مهدی صفی یاری، شنبه 11آذرماه 1385
ریشه یابی نام های خانوادگی :
راستی تا حالا فکر کرده اید چرا به این فامیل صدایتان می کنند....احمدی ، زندی ، سلیمی ، دهکردی ، میان آبادی ، زند سلیمی ، بهاروند ، و...............
من خودم فکر می کردم هم فامیلی های زیادی ندارم . اما گاهی که در اینترنت سرچ می کنم تعجب می کنم اینهمه هم فامیلی ....اونهم در فامیلی سختی مثل فامیلی من ...صفی یاری......
من همینجا از همه هم فامیلی های خودم درخواست دارم با من صحبت کنند تا همدیگه رو بهتر بشناسیم ...یکی در تهران ...یکی در زنجان ...یکی در شیراز ...یکی در ........منتظر همه صفی یاری ها هستم ...در هر کجای ایران یا جهان ....بالاخره باید بفهمیم صفی یاری یعنی چی ؟
در ضمن یه صفی یاری مشهور ( غیر از من و بابا و داداشام و.....- البته شوخی می کنم-)
خانم هایده صفی یاری که فکر کنم تو کار فیلم سازی و سینما ست...امیدوارم ایشون هم یه وقتی برای بررسی هویت مشترکمون بذاره....
این قسمت از وبلاگ من یه جاییه به اسم ( پاتوق صفی یاری های دنیا)..... یا علی منتظرم فامیلهای خوبم
سلام
به این پنجره خوش آمدید
این پنجره را باز کرده ام تا فرصتی برای پریدن داشته باشم
فرصتی برای دوستی های تازه، فهمیدن ها و فهماندن های تازه...
پری برای پریدن
اینجا پنجره من است و این آدم که می بینید خود منم ......راستی هر کس توانست پری برای پرواز من باشد
یک یا علی بگوید و تحویل ام بگیرد .
