شهریور 90 - پری برای پریدن

روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]

تقدیم به کسی که دیر کرده است

پیشانی سبز باغ قرمز شده است

از شدت درد و داغ قرمز شده است

تقصیر کسی نیست که دیر آمده ای

این شهر پر از چراغ قرمز شده است ...

مهدی صفی یاری ::: پنج شنبه 90/6/31::: ساعت 11:11 صبح نظرات دیگران: نظر

دنیا

دنیا

درست

عین یک بستنی

دل نبستنی است

تا می خواهی عاشقش شوی