بخوان مرا .منم پروردگارت.خالقت از ذره اي نا چيز .صدايم کن مرا.آموزگار قادر خود را .قلم را.من هديه ات کردم.بخوان مرا.منم معشوق زيبايت.منم نزديکتر از تو به تو . اينک صدايم کن رها کن غير ما را سوي ما باز آ. منم پروردگار پاک بي همتا . منم زيبا که زيبا بنده ام را دوست مي دارم . تو بگشا گوش دل . پروردگارت با تو مي گويد تو را در بيکران دنياي تنهايان. رهايت من نخواهم کرد. بساط روزي خود را به من بسپار . رها کن غصه يک لقمه نان و آب فردا را . تو راه بندگي طي کن . عزيزا. من خدايي خوب مي دانم . تو دعوت کن مرا بر خود . به اشکي. يا خدايي ميهمانم کن. که من چشمان اشک آلوده ات را دوست مي دارم . طلب کن خالق خود را. بجو ما را تو خواهي يافت که عاشق مي شوي بر ما و عاشق مي شوم بر تو . که وصل عاشق و معشوق هم عالمي دارد .