نقل مي کنن يه بنده خدايي هميشه زيارت عاشورا که مي خونده با خودش مي گفته کاش من هم روز عاشورا بودم و در رکاب حضرت جانفشاني مي کردم. يه شب تو خواب مي بينه که ظهر روز عاشوراست و امام حسين عليه السلام مي خوان نماز بخونن و قرار مي شه اين بنده خدا جلوي امام حسين بايسته و ايشون رو از آماج حملات و تير دشمنان حفظ کنه. خلاصه امام نماز رو مي بندن و اولين تيري به سمت امام مياد، طرف با وجود تمام عشقي که به امامش داشت ناخودآگاه خودشو کنار مي کشه و تير به بدن امام اصابت مي کنه!