هي آقا محسن جون .... نمي دونم چرا الان قبل از اومدن تو وبلاگم بد جوري دلم براي مدينه و حضرت زهرا(س) تنگ شده بود ...عجيب بغض كرده بودم ...باورش سخته ولي گاهي آدم با حرفهايي كه خيلي هم ربط به اين موضوع ندارن خود بخود دلش مي ره مدينه ...نمي دونم چرا اينجوري شدم ..اصلا ربطي نداشت ...فكر كنم حضرت زهرا (س) درست مثل همون مادريه كه وقتي بچه اش دلش مي گيرهع ...اغوش پر محبتشو باز مي كنه بروي بچه اش و صدا مي زنه :....مادر بيا بغلم ....ما كه قابل نبوديم و نيستيم اما اين محرميه دلم مي خواست بجاي كربلا مدنه باشم ..نمي دونم چرا ؟ نپرس چرا؟ خودم هم نمي دونم ...كاش مي شد بفهمم چرا ...شايد راه كربلا از اونطرف نزديكتره و ما نمي دونيم ..... راجع به نفس گرم و ...اين حرفها ....خدا خيرت بده عزيزم ...هنوز حال خوب شما رو فراموش نكردم ...شما ها يه جورهايي دست منو گرفتيد ..اينجا گنده ام كرديد و بعد گازشو گرفتيد و رفتيد پي حال و كيف خودتون ...بي شما يه كم نچسبه ....ولي اگه زنده بودم ...حتما بيادت هستم و جات رو خالي مي كنم ..شايدهم تو روضه همديگه رو ديديم ..خدا رو چه ديدي ......از همه خوبي هات ممنونم و براي خودت و خانواده عزيزت بخصوص اوني كه تازه خدا پيوندش زده به دلت آرزوي سلامتي ..اجر زياد و عشق طولاني دارم ....برادرت رو از دعا فراموش نكن ....اون امانتي ها رو هم در يكي دو روز آينده ان شاءالله برات جي ميل مي كنم برسه خدمتت....يا علي و ....ما رو دعا كنيد به يك آه نيمه شب