داداشي يه كم آروم تر . داد نکش . آخه مي دوني اينجا هيچ کس صدامون رو نمي شنوه . آخه مي دوني اينجا که ايران نيست . آخه تو ايران همين چند سال پيش بود که جنازه شهدا رو بر مي گردوندن. آخه تو ايران تو محله خودمون پر مادر شهيد که هنوز مهربوني تو چشماشون موج مي زنه همونايي که هروقت ميرم خونشون قاب عکس بزرگ پسراشون رو مي بينم که...

آخه تو ايران ما سالي يه بار با بچه هاي محل جمع مي شيم براي شهدا يادواره مي گيريم همه خانواده هاشون رو دعوت مي کنيم شهداي ارمني و مسلمون ... ولي مي دوني تو همون يادواره شهدا ... فقط شهدا هستند که غريبن

داداشي... اون روسري صاحب مرده نه رو سر نيکي کريمي تو جشنواره کن که روسري دخترامون تو تهران و بقيه شهرها هم سنگيني مي کنه

داداشي...ما بنا نبود اينجوري بشيم ...ما بنا نبود به شهدا جاخالي بديم ....ما بنا نبود جانبازامونو خونه نشين کنيم ... خونشون رو مفت بفروشيم ... نفت هم گرون شد ...خونه هم گرون شد ...نون هم گرون شد ...فقط خون ارزون شد...خون شهدا ارزون شد..... شهدا فراموش شدند...

داداشي ما ديگه شهيد نداريم هيچ وقت نداشتيم تو هم حرص نخور شهيد كجا بود اون گلزار شهدايي كه من و تو جمعه ها صبح مي ريم كه شهيد نداره همش الكيه يه چند تا سنگ قبر گذاشتن واسه تنوع تو هم به تنوع فكر كن

چشاتو ببند راحت باش