• وبلاگ : پري براي پريدن
  • يادداشت : نامه اي از امام خميني با بوي عرفاني عجيب
  • نظرات : 12 خصوصي ، 11 عمومي
  • تسبیح دیجیتال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     

    سلام

    دسستون درد نکنه که امکان مطالعه اين نامه را براي خواننندگان وبلاگتان فراهم کرديد.

    البته من متوجه منظور امام درباره ( تأويل ادعيه ) در خط آخر نشدم. اگه يه توضيح مختصر بفرماييد ممنون ميشوم.

    پاسخ

    سلام ...خواهر يا برادر ارجمندم ..ممنون از حضور معنوي تون ....چشم اگه مختصر بگم تاويل يعني بازگشت به معني ..يه مرحله اي قبل از تفسير..يعني ظن و گمان به معني يه چيزي نه قطع به معني اون...شايد منظور امام از تاويل در مورد ادعيه ائمه (ع) اين باشه كه ايشون مخالف اون دسته از انسانهايي بودن كه فرازهاي مثلا دعاي كميل رو ..اون قسمتهايي كه اميرالمومنين مي فرمان طلمت نفسي و تجرات بجهلي و......رو اينجور تاويل و معني برداري مي كنن كه اهل بيت خودشون معصومند و اين جملات حاكي از ضعف و گناه بنده رو نسبت به خدا ...از زبان مردم مي گن نه خودشون ...امام شايد نظرشون اينه كه نه ..اهل بيت در مقابل عظمت ذات الهي در عين حالي كه معصومن ولي اونقدر خاشع و ضعيف مي دونن خودشونو كه انگار از زبان خودشون مي فرماين كه خدايا ما هم گناهكاريم و ما هم ذليليم در مقابل قدرت و شوكت الهي ات....يعني يه جور ذوب در عظمت الهي شدن...ببخشين يه كم اينجا براي توضيح بيشتر مناسب نيست اگه متوجه نشدين مي تونين دوباره زحمت بكشين و بهم خبر بدين ..جوابتونو مفصل مي دم ..البته اگه سوادم برسه...دعام كنين