مثل هميشه بود .........كمي دلنشين تر

چه قدر بال کبوتر شکست و من نسرودم

چه قدر خاک بر اين دل نشست و من نسرودم

تمام پنجره‌ها را به روي عاطفه بستند

چه قدر رشته‌ي الفت گسست و من نسرودم

چه اشک‌ها که چو باران چکيد از رخ ياران

چه شعرها که به لب يخ زده است و من نسرودم

چه بغض‌هاي غريبي که ماند و من نگشودم

چه ناله‌هاي بلندي شکست و من نسرودم

چه واژه‌هاي لطيفي که ماند در دل دفتر

چه بيت‌ها که به دل نقش بست و من نسرودم

طبعتون سرشار از دلتنگي هاي ناب. پايدار باشيد . يا علي