وقتی که کم سن و سال تر بودم در کتاب پندهای تاریخ مطلبی را خواندم که هنوز هم که هنوز است برایم تازگی دارد..در این کتاب نوشته بود که روزی شیطان به صورتی در برابر حضرت داوود (ع) ظاهر شد تا بلکه بتواند از راهی جدید و حقه ای نو شانس خود را برای به شک انداختن و یا گول زدن آنحضرت امتحان کند که در همان لحظات اول حضرت داوود (ع) شیطان را شناخت .شیطان که نا امید شده بود در حال برگشتن بود که حضرت داوود (ع) خطاب به وی گفت : ای شیطان حال که تو را شناختم و فریب تو را نخوردم به من بگو انسانها از دیدگاه تو که شیطان هستی چند دسته اند ؟

شیطان گفت : ای داوود ..انسانها از نظر من 3 دسته اند : دسته اول شما پیامبران و معصومین هستید که من از بیهودگی تلاشم برای گمراهی شما آگاهم و اساسا برای گمراهی شما نیروی لازم را ندارم .

دسته دوم انسانهای ضعیف و بی مقداری هستند که آنقدر اسیر دست و فریب های من شده اند که مانند توپ بازی کودکان به هر طرف که می خواهم پرتشان می کنم و هیچ مقاومتی در برابر دعوت من به بدی و گناه از خود نشان نمی دهند و سهولت تمام به میل من می چرخند.

و اما ای داوود سومین دسته ، دسته ای از انسانها هستند که من شیطان را عصبانی و خشمگین می کنند و آنان انسانهایی هستند که مدتها برای گمراهی شان تلاش می کنم و نقشه می کشم و توطئه می نمایم و تا دچار معصیت شوند اما به ناگاه دلشان متوجه معبودشان می گردد و به درگاه پروردگارشان توبه و ناله ها می کنند و تمام امید مرا برای تباهی شان ناامید می کنند و سر تعظیم در برابر خدا فرود می آورند و مرا لعن می نمایند و از من دوری می کنند ...یا داوود من از توبه کنندگان متنفرم ....

دوست عزیز و خواننده ارجمند در پایان برای اینکه هم خودم و هم شما لذت ببرید حدیثی از پیامبر رحمت حضرت محمد مصطفی (ص) را در خصوص توبه کاران یاد آور شوم :التائب من الذنب کمن لا ذنب له = هر کس از گناهی که مرتکب می شود توبه کند انگار آن گناه را هیچگاه مرتکب نشده است ...

الهی العفو ، یا ذاالعفو و الرحمه و یا ذاالجلال و الاکرام