دو تن به خاطر من تباه شدند : دوستى که از اندازه نگاه نداشت و دشمنى که بغض مرا در دل کاشت . [نهج البلاغه]
شعری برای روح الله

برای روح الله

 

آیینه بود و غربت بی انتهای ما
حتی نمی رسید به جایی صدای ما
روح خدا ، تلف شده بودیم سالها
اصلا خدا رساند شما را برای ما



مهدی صفی یاری ::: جمعه 90/3/13::: ساعت 2:57 عصر نظرات دیگران: نظر