همانا خدا را بندگانى است که آنان را به نعمتها مخصوص کند ، براى سودهاى بندگان . پس آن نعمتها را در دست آنان وا مى‏نهد چندانکه آن را ببخشند ، و چون از بخشش باز ایستند نعمتها را از ایشان بستاند و دیگران را بدان مخصوص گرداند . [نهج البلاغه]

پنجاه شب برای غمت گریه کرده ایم....آقا تو را به جان عزیزت قبول کن...



مهدی صفی یاری ::: شنبه 93/9/22::: ساعت 10:36 عصر نظرات دیگران: نظر