دعاش کنین :

 هیچوقت قدر داشته های خودمونو نمی دونیم ...این همون چیزی که بین همه ماآدمها مشترکه ...یادمون می ره خدا چه نعمت هایی بهمون داده و بخاطر همین فراموشکاری ها مون از شکر اون نعمات هم غافلیم....نمی خوام زیاد بنویسم ...می ترسم نتونم اونجور بنویسم که حق مطلب ادا بشه ...اما شما هم می دونین شرکت در مجالس اهل بیت (ع) علاوه بر اینکه وظیفه هر مسلمان مومنیه ...یه جورهایی فرصتی برای در زدن مجدد و واسطه آوردن در خونه خدای متعاله ...اهل بیت معادن رحمت و فیض الهی ان و دست یازیدن به دامن مقدس شون گره گشای خیلی از حاجتمندان بوده و هست و اثبات این امر هم نیاز به حجت آوردن نداره ...چون اگه این بساط شبهه ناک بود و یا خبری از کرم و رحمت توش نبود ..مثل خیلی از آئین ها و رسوم با گذشت سالها رنگ پس می داد و کم کم از بین می رفت ... محبت اهل بیت (ع) و عشق به اون مظاهر فیض و کمال و عمل به دستوراتشون هون راه نجاتی که خدا و پیغمبر خدا ما رو به اون راه راهنمایی کردن ...اما اونهایی که به حاجت در خونه اهل بیت (ع) می آن همیشه به حاجت مورد نظرشون نمی رسن و یا گاهی با تاخیر و یا گاهی با تغییر و یا تسریع مواجه می شن ...حکمتهاش هم قابل فهمه برای اهل معرفت که اگه فرصتی شد حتما بعدا بهشون اشاره می کنم چون مبتلا به تعداد زیادی از مردمه و انتظار داشتن از اهل بیت (ع) برای کمک باعث شده که خیلی ها نظر اهل بیت (ع) رو در اجابت عین دعای خودشون بدونن نه مطلحت و رضایت خدا ...من این همه مقدمه رو آوردم برای آوردن یه نمونه ... این برگه بین کاغذهای مربوط به محرم و صفرم بود که نظرم رو جلب کرد... این برگه رو یه خانومی بین روضه ای بهم دادن ...

خوب ماها خیلی وقتها از این برگه ها بهمون می دن و از شماها می خوایم دعا کنین برای حل مشکل اون حاجتمندها ..می خوام با دقت بخونین ....و به نکته هاش دقت کنین ...و نظر تون رو برام بنویسین .....من هم نظر م رو بعد از جمع کردن نظر شما خوبان و اساتیدم می گم ان شاء الله....یه حاجت طولانی مدت ....رسیدن به گلایه در عین رعایت ادب ....و......شما بگین ...و براش دعا کنین ....منتظرم