در این زمانه که یک از هزار عاقل نیست

  کسی برای شعر و غزل احترام قائل نیست

   چگونه شعر بخوانم برایتان مردم

   در این تراکم غربت که جای یک دل نیست

   آهای اهل قبیله کجاست غیرتتان

   کسی برای زخم شما احترام قائل نیست

   کمی تکان بخورید آی مردمان بزرگ

   میان اینهمه غربت سکوت مشکل نیست؟

 خواستم چند جمله بنویسم برای این دو بیت زیر

 اما ترجیح می دم هیچی نگم. شما چی می تونید

حرفی بزنید ؟

  تقدیم به جانبازان شیمیائی