يادمه اون روزها هم از اسم وبلاگتون خوشم ميومد... پري براي پريدن

هر وقت هم حرفي از پريدن ميشه، ياد اين شعر ميوفتم:

قفس به اين بزرگي کاشکي پرنده بودم!

مهم نبود پريدن ... ولي برنده بودم!

داشتم کامنتهاي دوستاي قديمي را ميخوندم، دلم براي همشون تنگ شده بود

سعي کردم به همشون سر بزنم، تقريباً خيلي هاشون ديگه نمي نويسند. خوشحالم که مي نويسيد

شعرتون عالي بود، يه روضه ي کامل...