سلام . وااااقعا چرا؟!!به مطلب جالبي اشاره کرديد . چرا ماآدمها (خودم رو ميگم) اينقدر عجوليم ؟!کافيه دير و زود کنه تو دادنش ...يا اينکه بهمون بده فکر خواسته بعديمون هستيم..خوب مگه غير از اينه که هر چي هم که بهمون داده خودش داده اينقدر نعمت دور و برمون ريخته(چه مادي و چه معنوي) که توش غرقيم . غوطه ميخوريم توشون .بعد هي ميچرخيم دور خودمون ميگيم آهان اينم بده اونم بده ..همين يکي رو هم بده .......چه خبره؟!شکر هم چيز خوبيه ... اين نعمت معنوي که گفتم منظور اينکه مثلا من ممکنه تو بين ادمهاي خوب قرار گرفته باشم واونها رو درک کنم ممکنه خيلي از فضاهاي خوب براي هر کدوم از ما ايجاد شده باشه ولي قدرش رو نميدونيم مثلا وقتي يه کسي از بلاد کفر پاشه بياد اينجا و مسلمون باشه واقعا قدر ميدونه و از هر چيزي نهايت استفاده رو ميبره مثل خانم ارين( به احتمال زياد بشناسيدش ) شايد يه پست درباره شون گذاشتم
.ببخشيد پرحرفي کردم مثل هميشه..
